از میان شلوغی های ذهنی امتحان خون و این هوای سرد ابری تار تنها این جمله بر می آید:
اینجا و شما را دوست می دارم مانند این دو سال هر چند مدتی زیاد نیست ولی کافیست.
جایی که زندگی می کنی٬دوسش داری یا هر جای دیگه که تو ذهنته بدون وجود انسان و آثارش تصور کن...
پی نوشت:دوستم برگشته خوشحالم :)